ผู้คิดค้นพันธุ์ศาสตร์
เกรเกอร์ เมนเดล
แม้ความรู้เกี่ยวกับพันธุศาสตร์จะมีที่มาจากการประยุกต์ทฤษฎีของ เกรเกอร์ เมนเดล ในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 แต่ทฤษฎีว่าด้วยการถ่ายทอดลักษณะของสิ่งมีชีวิตนั้นมีมาก่อนยุคของเมนเดล โดยทฤษฎีที่เป็นที่นิยมก่อนยุคของเมนเดลคือแนวคิดว่าด้วยการถ่ายทอดลักษณะแบบผสม โดยเชื่อว่าลักษณะของสิ่งมีชีวิตหนึ่งๆ จะเป็นการผสมกันระหว่างลักษณะของพ่อและแม่ แต่งานของเมนเดลเป็นการพิสูจน์ว่าทฤษฎีนี้ไม่เป็นจริง โดยเป็นการแสดงให้เห็นว่าการถ่ายทอดลักษณะของสิ่งมีชีวิตนั้นเกิดจากการประกอบกันของยีนที่แยกกันมากกว่าจะเป็นการหลอมรวมกัน อีกทฤษฎีหนึ่งที่มีผู้สนับสนุนพอสมควรคือทฤษฎีการถ่ายทอดลักษณะที่เกิดขึ้นภายหลัง ซึ่งเชื่อว่าสิ่งมีชีวิตจะได้รับการถ่ายทอดลักษณะที่ผ่านการฝึกฝนขึ้นในรุ่นพ่อแม่ ปัจจุบันเป็นที่ทราบกันแล้วว่าทฤษฎีนี้ (ซึ่งมักมีผู้นำไปใช้ร่วมกับทฤษฎีวิวัฒนาการของลามาร์ค) ผิด ประสบการณ์หรือสิ่งที่ได้จากการฝึกฝนของสิ่งมีชีวิตรุ่นหนึ่งไม่ส่งผลต่อยีนและไม่มีการถ่ายทอดไปยังอีกรุ่นหนึ่ง[1] อีกทฤษฎีหนึ่งคือทฤษฎีตัวกำเนิดมีทั่วทุกส่วนของชาร์ลส์ ดาร์วิน (ซึ่งเป็นการผสมกันระหว่างแนวคิดของการถ่ายทอดลักษณะจากรุ่นสู่รุ่นและการได้รับลักษณะขึ้นมาใหม่) และทฤษฎีฉบับปรับปรุงของฟรานซิส กาลตันทั้งในแง่ของอนุภาคเจมมูลและการถ่ายทอดลักษณะของสิ่งมีชีวิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น